راستی، شرط دوستی
يكشنبه, ۱۹ شهریور ۱۳۹۶، ۱۲:۵۲ ق.ظ
همخدمتیام میپرسد که آیا وقتی ازدواج کنم او را به مراسم عروسیام دعوت میکنم یا خیر. میگویمش که اگر آن موقع هنوز رفیق و در رابطه باشیم دعوتش میکنم وگرنه خیر. به وضوح میرنجد. انگار انتظار ندارد برای دعوت کردنش شرط بگذارم، بهخصوص که آن شرط تلویحاً دوست باقی ماندنمان را به موضوعی مشکوک تبدیل میکند. خیلی راحتتر و شاید به تدبیر نزدیکتر میبود اگر در جواب، دروغی مصلحتآمیز یا دستکم چیزکی نهراست و نهدروغ میگفتم تا دلش را از دست ندهم. میتوانستم ولی نگفتم. هنوز راست گفتن را هرچند تلخ، درستتر میدانم علیالخصوص وقتی مخاطبم یک دوست باشد.
۹۶/۰۶/۱۹