دیشب مادربزرگم این‌ها را درباره‌ی من به مادرم می‌گفته: «مهدی این همه سرشو می‌کنه تو این کتابا که چی بشه؟ چرا هیچی نمی‌خوره؟ چرا اینقد لاغر شده؟ می‌خواد ابن‌سینا بشه؟ ابن‌سینا هم اوّل یه چی می‌خورده بعد غیب می‌گفته!»
* بس کن که بیخودم من، ور تو هنرفزایی تاریخ بوعلی گو، تنبیه بوالعلا کن (مولانا)
پی‌نوشت: این پست پیشواز سه مرگ‌‌نوشت بعد هم است!
ابن‌سینای بیچاره هم چنین ادعایی نداشت، من که دیگه تکلیفم روشنه! البته «غیب گفتن» در ادبیات مادربزرگم یک‌جور ذم شبیه به مدحه؛ یعنی چرند گفتن و اراجیف بافتن. تقریباً همون چیزی که مولانا بهش می‌گه «تاریخ بوعلی گفتن و تنبیه بوالعلا کردن».
میثم علی زلفی
آره، مادربزرگم حرفاش حکمت‌آمیزه. چند روز پیش‌تر به مادرم گفته بود: «دیشب رادیو داشت نقلِ مُردن می‌گفت. خاموشش کردم، دیگه خیلی داشت می‌گفت!»
خلاصه اگه خواننده‌ها بخوان می‌تونن یه مدت رادیوی «خیالِ دست» رو خاموش کنن؛ فکر کنم دیگه خیلی دارم می‌گم!
شما هم ترشی رو از رژیم غذایی‌ات حذف کن! داری یه چیزایی نشون می‌دی! :))
مریم ثانی
شما مگه غیب می‌گید؟ بگین خب شاید کسی سوالی چیزی داشته باشه.