«آن نیستی که رفتی، آنی که در ضمیری»
يكشنبه, ۱۷ مرداد ۱۳۹۵، ۱۲:۰۵ ب.ظ
نرودا میگفت: «هوا را از من بگیر، خندهات را نه» و من میگویم: «هوا را از من بگیر، خندهات را هم بگیر، دوست داشتنت را نمیتوانی.» و اگر نمیدانی بدان، در همین دوست داشتنت همه چیز هست. هوا هست، خندهات هم هست، که در «دوست داشتنت» تو هستی؛ لااقل بهقدر یک ضمیر متصل که به «دوست داشتن» چسبیده. این را دیگر نمیتوانی از من بگیری.
۹۵/۰۵/۱۷